Wanneer spreek je van een patroon? En wanneer kom je tot de conclusie dat de rij ongezonde relaties die je op je naam hebt staan niet meer te externaliseren is naar je ex-partners en hun problemen, maar dat het JOUW patroon is. JIJ degene bent die steeds partners uitkiest die jouw verlangens niet kunnen vervullen en je achterlaten met een gevoel van leegte en wanhoop.
Ongezonde patronen leiden een eigen leven in ons onderbewustzijn. En doordat het op onbewust niveau gebeurd ontstaan er vaak gesprekken op basis van ontkenning. Wanneer je omgeving je wijst op een ongezond patroon is de eerste reactie bijna altijd ontkennend. We praten het goed, bagatelliseren hoe erg het is, compenseren met positieve kanten, romantiseren de situatie en onze partner. Soms zijn we ons eigenlijk al wel bewust van onze eigen smoesjes en dekmantels, maar ergens geloven we het zelf nog wel. Het is moeilijk om het echt toe te gaan geven, want dan moeten we er ook iets mee. Zolang we daar nog niet aan toe zijn, is ontkenning een hele functionele overlevingsstrategie.
Maar wat maakt dat jij iemand bent die bij de eerste signalen dat je niet goed wordt behandeld, in ontkenning schiet in plaats van dat je vertrekt? Hoe is het ontstaan dat jouw focus verschuift naar die ander in plaats van goed voor jezelf te zorgen.
Als we heel eerlijk terugblikken zijn er namelijk altijd genoeg waarschuwingssignalen geweest. Al veel eerder in de relatie of zelfs al voordat het een relatie werd. Maar we hebben onszelf aangeleerd om onze onderbuikgevoelens te negeren terwijl deze super waardevol en kloppend zijn. De stemmetjes in ons hoofd winnen het van onze intuïtie, onze ‘gut-feeling’.
En misschien is dat wel vooral ons patroon; niet luisteren naar onze intuïtie. Onze gevoelens en verlangens aan de kant zetten om bij onze partner te kunnen blijven. De ernst van de situatie minimaliseren en daar zo goed in zijn dat we zelf ook echt geloven dat het niet erg genoeg is om in te grijpen. En hoe langer we blijven, hoe groter onze zelftwijfel wordt en hoe lager onze eigenwaarde wordt. Die neerwaartse spiraal maakt dat we vast komen te zitten. Dat we ons helemaal niet meer bij machte voelen om beter voor onszelf te gaan zorgen. Want rationeel weten we wel dat we dat verdienen, maar emotioneel voelen we dat eigenlijk niet meer.
Hoe vast dit patroon ook in jouw systeem lijkt te zitten, er is altijd een escape. En gelukkig hoef je dit niet alleen te doen en is er passende hulp. Zodat ook jij een liefdevolle relatie kunt aangaan. Iedereen verdient het om zich geliefd, gewaardeerd en gerespecteerd te voelen. Dit begint bij jezelf.